dakterrasstad

Lima, hoofdstad van Peru waar 10 miljoen mensen wonen, minstens een derde van de bevolking van het hele land. Wij verblijven in Barranco, een oude stadswijk gelegen aan de Oceano Pacifico en een goede mix heeft tussen oud en nieuw, rijk en arm. In de stad waar het nooit regent ziet het buitenleven er anders uit. Op straat is er vooral heel veel verkeer. Een peristaltische beweging van autobussen, taxi's, vrachtwagens en heel veel auto's. Het verkeer zit zichzelf in de weg en het staat vooral vaak stil. De claxon is hierbij een culturele uiting.

De eindeloze stroom mensen op weg van A naar B houdt pas op midden in de nacht.

De stoep is voor voetgangers en daar kun je soms ook iets proberen op de fiets. Op het asfalt ben je vogelvrij op 2 wielen want de Limenen hebben geen sympathie voor iets met minder dan 4 wielen. Enkele mensen proberen iets met een voortuin maar voor de rest is er erg weinig groen. Dat komt misschien omdat Lima een woestijn klimaat heeft. Er staan wel wat bomen en die worden continu bedreigd door de auto. Meer ruimte voor de heilige koe.

Verder zijn er in deze wijk wat plantsoenen en soms een parkje. Daar kun je even zitten en zijn er de ambulantes, de straat verkopers. Met snoep, pleisters en sigaretten per stuk.

De huizen in Barranco zijn vaak verstopt achter tralies en hekwerk. Elektrische draden weerhouden je van over de schutting klimmen en glasscherven steken gevaarlijk omhoog van muren en randen aan de gevels. In onze straat staan een soort kotjes waar mannen de straat in de gaten houden. Sommige straten zijn afgesloten en alleen toegankelijk voor de bewoners zelf. Overal is er bewaking of toezicht en dat geeft een gekke dynamiek en vaak ook een dramatische overgang tussen het publieke en het privé domein.

De hele stad is 1 grote pannenkoek van huizen die vaak zelf gebouwd zijn met een zelfde hoogte. Twee of drie verdiepingen is een gemiddelde. Dat houdt pas op als de bergen die de stad omzomen te steil worden. Op de daken van de huizen is het een andere wereld. Vanaf de daken is Lima een andere stad waar mensen aan het scharrelen zijn. Het is hun erf.

Omdat het niet regent (nee, nooit!) zijn de daken plat. Er zijn stoelen en soms een keuken. De was hangt er aan lijnen, er wordt wat geklust.

 Je hoort nog wel de claxons...